ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ - Αλέξης Πανσέληνος

«Το χρονικό της απώλειας σαν μια ανοιχτή ερωτική επιστολή.

Μια μυστήρια επιγραφή στο κέντρο της πόλης, βαμμένη άτσαλα πάνω σε έναν τοίχο.

Μια επιγραφή που σίγουρα θέλει ερμηνεία.

Μαρτυρά άραγε κάτι για την πόλη ή για τον ήρωα του βιβλίου που έτυχε να την προσέξει και κρέμασε σ’ αυτήν την ελπίδα για να φωτίσει τα σκοτεινά μονοπάτια της ζωής του;

Ένας κόσμος σε παράκρουση: μια νεολαία οπλισμένη με σπρέι, μια άλλη με ρόπαλα, ένας Αγιορείτης και ένας Ανθυπασπιστής, ένας ταξιδιωτικός πράκτορας, μια νοσοκόμα και ένα μοντέλο. Δυο παλιοί φίλοι που μισιούνται, μια απρόθυμη χήρα και ένας οδηγός ασθενοφόρου συμπλέκονται και σέρνουν το χορό γύρω από τους εφιάλτες του ερασιτέχνη ζωγράφου που ψάχνει μέσα από το νόημα της επιγραφής να ανακτήσει τη χαμένη του αγάπη.»

Αντί μιας όποιας κριτικής, λέγω να παραθέσω κάποια λίγα από τα σημεία που κράτησα. Η υπογράμμιση δική μου, όπως και η σημασία της...

«Πόλη άθλια, πόλη ξεδιάντροπη, άκαρδη.

Πόλη δολοφόνισσα, κλέφτρα και ψεύτρα.

Σαν τις πουτάνες μας παίρνεις για μια γρήγορη βίζιτα, μας αφήνεις να χύσουμε στα μπούτια σου και δε φιλάς στο στόμα!

Όταν εισπράξεις το αντίτιμο του καθενός μας, σηκώνεις το βρακί, βάφεις τα μάτια, φτιάχνεις τα μαλλιά και ξαναγυρνάς στο στέκι σου να βρεις νέους πελάτες – μια πόρνη-βρικόλακας που δεν πεθαίνει, που αλλάζει ρούχα κι εμφάνιση με τις εποχές, μαθαίνει νέες λέξεις για παλιές συναλλαγές και επιβιώνει πίνοντας το αίμα μας.

Πόλη Αιώνια, Αρχαία καλλονή, πιο Δοξασμένη Εσύ κι απ’ το πιο ένδοξό Σου τέκνο –

...θέλω να γίνω ο Νέρωνάς σου...»

***

«Η μνήμη είναι θηρίο που καταπίνει αχόρταγα τη ζωή και όταν αρχίζει να μιλά είναι ασταμάτητη, ανεξάντλητη, απολυταρχική. Όλα υποχωρούν κάτω από το ρεύμα της καθώς συνδέει μαγικά γεγονότα, πρόσωπα και τόπους. Καθετί άλλο πρέπει να σωπάσει, να μπει στην πάντα. Δεν αφήνει χώρο για τίποτε άλλο η μνήμη. Ζευγαρώνει τα αταίριαστα, συσχετίζει τα ασυσχέτιστα, όλα τα φωτίζει με το δικό της φως, χαμηλό, ήμερο, λαμπικαρισμένο και ομοιόμορφο. Η μνήμη είναι η μόνη κάτοψη της ζωής μας που μπορούμε ν’ αποκτήσουμε.»

***

«Αποδώ που φτάσαμε βλέπω και μπρος και πίσω το ίδιο καθαρά. Τα λάθη μου και η σημασία τους. Τα ‘επιτεύγματά’ μου και η ανυπαρξία τους.»

***

«Έχω την εντύπωση πως έζησα αμέτρητες ζωές ως τώρα.»

***

«Ενώ στον κινηματογράφο ένα ειρηνικό, συνηθισμένο πλάνο (τοπίο, εσωτερικό δωματίου ή ό,τι άλλο) μπορεί με τη διακριτική βοήθεια του μουσικού ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ να αποκτήσει τη δραματική βαρύτητα μιας καταστροφής που πλησιάζει, στην πραγματική ζωή τίποτα τέτοιο δε μας βοηθά να προβλέψουμε.»

***

«Η Σαλονίκη τη νύχτα βράζει από υγρασία. (...) Είναι η πόλη που ό,τι οι άλλες το βλέπουν στον ύπνο τους εδώ είναι ζωντανό και περπατά στους δρόμους.»

***

«Να μάθεις να μην είσαι υποχωρητικός με τους άλλους και να κάνεις το δικό σου κέφι κι όχι το δικό τους άλλη φορά.»

***

«...τα άστρα θα τραγουδήσουν με μύριες φωνές

κι εμείς θα κοιμηθούμε χωρίς πια όνειρα στο φως

Μη μ’ αφήσεις ποτέ

(In aeternum)»

***

«Λίγοι ξέρουν πόσο εξαιρετική διαύγεια χαρίζει στο μυαλό μια καλή παραμονή στο νοσοκομείο. Πολλή σοφία χάθηκε εδώ μέσα. Γιατί δεν επέστρεψαν όλοι αυτοί οι προφήτες στα δωμάτιά τους, να ξαναδούν τους φίλους και τους συγγενείς τους και να τους μεταλαμπαδεύσουν τις αποκαλυπτικές ενοράσεις των ηρεμιστικών και της νάρκωσης.»

***

«Αλλά σε όλα μαθαίνεις. Αμέσως. Σήμερα είναι όπως πάντα, αφού σήμερα σημαίνει πάντα.»

***

«Τώρα που θα τον περίμενε, καθώς του το’ χε τάξει, το βλέμμα της είχε άλλο νόημα και η σιωπή της, παρά το μειδίαμα, έμοιαζε με σκοτεινό χρησμό.»

Καλή ανάγνωση!!!

Χ.Π.

Τίτλος : Σκοτεινές Επιγραφές

Συγγραφέας : Αλέξης Πανσέληνος

Εκδόσεις : Μεταίχμιο

Σελίδες : 543

ΒΓΑΙΝΩ